"Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum."
Sectie 1.10.32 van "de Finibus Bonorum et Malorum", geschreven door Cicero in 45 v.Chr.
"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?"
1914 vertaling door H. Rackham
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
"*" geeft vereiste velden aan
Als Kompanjoncoach werk ik voor het project ‘Buddy@School’, waarbij studenten van KdG* gekoppeld worden aan anderstalige nieuwkomers die de overstap maken naar het secundair onderwijs. De focus van het project ligt op het vinden van een passende secundaire school. We ondersteunen het gezin in het informeren, kiezen en aanmelden tot op het punt van de effectieve inschrijving. Dit is een taak voor de student die als buddy week na week aan de slag gaat bij het kind thuis. Ikzelf en de docenten van KdG bereiden de studenten goed voor op deze opdracht.
Door een samenloop van omstandigheden was één van de kinderen niet op de juiste manier aangemeld. Het was via de zorgjuf van de lagere school, dat ik te horen kreeg dat Ehsanullah geen school had. Na wat telefoontjes naar het LOP** bleek dat er maar één manier bestond om deze jongen te verzekeren van een plaatsje. Dat betekende: in de wachtrij aan de schoolpoort staan. Er waren immers maar twee secundaire scholen in het centrum van Antwerpen die nog vrije plaatsen hadden. Ik ging bij de ouders thuis om de situatie uit te leggen. Vader spreekt goed Nederlands en begrijpt de urgentie. Moeder begreep het niet allemaal zo goed, maar ze beloofde om met me mee te gaan naar de school aan de Plantin Moretuslei. Zogezegd pikte ik die ochtend in mei de moeder en kleuter op en vertrokken we. We kwamen om 7u15 ter plekke aan. Er stonden reeds zeven andere ouders voor ons, dus prees ik onszelf gelukkig dat we niet later waren. Zo lukte het om Ehsanullah van een plaatsje te verzekeren. Ik was zo blij en opgelucht en ik vond het ook heel fijn dat ik achteraf door dezelfde zorgjuf werd bedankt voor de accurate opvolging.
Ik kijk met veel voldoening terug op mijn eerste zes maanden als “kompanjon”. Het is geen nine to five job maar ik ben trots om deel uit te maken van een organisatie die échte verandering teweegbrengt in de levens van deze kinderen en hun gezinnen. Samen werken we aan een toekomst waarin elk kind, ongeacht de achtergrond, de kans krijgt om te groeien en te bloeien. Ook de toewijding en de vastberadenheid van de studenten en de oprechte gastvrijheid van de nieuwkomersgezinnen treft me. Het is prachtig om te zien hoe de studenten het beste van zichzelf geven om deze kinderen te helpen slagen en hun plaats te helpen vinden in een nieuwe omgeving.
Een van de meest waardevolle aspecten van mijn werk bij Kompanjon is de steun van mijn collega’s. We vormen een hecht team, gedreven door een gedeelde passie voor onderwijs en inclusie. Samen delen we ideeën, lossen we uitdagingen op en vieren we onze successen. Ik kijk als coach met veel vreugde en enthousiasme uit naar het komende schooljaar!
Jolien Wenselaers, coach bij Kompanjon voor Buddy@School, september 2023
* KdG: Karel de Grote Hogeschool – **LOP: Lokaal Overleg Platform
Als Kompanjoncoach werk ik voor het project ‘Buddy@School’, waarbij studenten van KdG gekoppeld worden aan anderstalige nieuwkomers die de overstap maken naar het secundair onderwijs. De focus van het project ligt op het vinden van een passende secundaire school.
“Hallo, komen jullie met de kinderen naar ons feest op 17 mei in Gentbrugge? Gratis voor iedereen. Groetjes en welkom!” Zo maken we bij Kompanjon promotie voor onze activiteiten. Via Whatsapp versturen we de kleurrijke uitnodiging naar de gezinnen. Aanklampend werken hoef je niet ver te zoeken, zolang de boodschap maar positief, open en echt is.
Ik had met Elisabeth en haar kinderen afgesproken om naar ‘De wereld van Kina’ te gaan. Ik vond het best spannend, want we hadden elkaar niet meer gezien sinds december. Ik wist dat een uitstap samen best druk zou worden en hoopte dat de kinderen en Elisabeth het leuk zouden vinden.
IN CANON startte in 2023 en wordt ook dit schooljaar verdergezet. Kompanjon werkt al jaren in kwetsbare gezinnen met studenten en weet dat voor een leerling een extra zetje het verschil kan maken tussen slagen of niet slagen. Daarom slaan Kompanjon vzw en HTISA slaan de handen in elkaar met een echt onderwijsexperiment.
Ik heb vroeger hulp gekregen van studenten van Kompanjon. Ik was toen negen jaar oud en zat ik het derde leerjaar. De school was nieuw en het was moeilijk. Vooral rekenen was een probleem. Ik moest elke dag de tafels oefenen. Ik was vaak verdrietig, omdat ik mijn vrienden van mijn vroegere school miste.
Het is wel wat lastig om afscheid te nemen. De kinderen kijken week na week uit naar mijn komst.
Gek eigenlijk; we werken voor school, maken sommen en dictees en toch kijken ze er elke week naar uit. In het begin noemden ze me ‘juf Tine’ maar na elk bezoek was ik minder juf en werd ik meer ‘een maatje’
Als Kompanjoncoach werk ik voor het project ‘Buddy@School’, waarbij studenten van KdG gekoppeld worden aan anderstalige nieuwkomers die de overstap maken naar het secundair onderwijs. De focus van het project ligt op het vinden van een passende secundaire school.
“Hallo, komen jullie met de kinderen naar ons feest op 17 mei in Gentbrugge? Gratis voor iedereen. Groetjes en welkom!” Zo maken we bij Kompanjon promotie voor onze activiteiten. Via Whatsapp versturen we de kleurrijke uitnodiging naar de gezinnen. Aanklampend werken hoef je niet ver te zoeken, zolang de boodschap maar positief, open en echt is.
Ik had met Elisabeth en haar kinderen afgesproken om naar ‘De wereld van Kina’ te gaan. Ik vond het best spannend, want we hadden elkaar niet meer gezien sinds december. Ik wist dat een uitstap samen best druk zou worden en hoopte dat de kinderen en Elisabeth het leuk zouden vinden.
IN CANON startte in 2023 en wordt ook dit schooljaar verdergezet. Kompanjon werkt al jaren in kwetsbare gezinnen met studenten en weet dat voor een leerling een extra zetje het verschil kan maken tussen slagen of niet slagen. Daarom slaan Kompanjon vzw en HTISA slaan de handen in elkaar met een echt onderwijsexperiment.
Ik heb vroeger hulp gekregen van studenten van Kompanjon. Ik was toen negen jaar oud en zat ik het derde leerjaar. De school was nieuw en het was moeilijk. Vooral rekenen was een probleem. Ik moest elke dag de tafels oefenen. Ik was vaak verdrietig, omdat ik mijn vrienden van mijn vroegere school miste.
Het is wel wat lastig om afscheid te nemen. De kinderen kijken week na week uit naar mijn komst.
Gek eigenlijk; we werken voor school, maken sommen en dictees en toch kijken ze er elke week naar uit. In het begin noemden ze me ‘juf Tine’ maar na elk bezoek was ik minder juf en werd ik meer ‘een maatje’