"Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum."
Sectie 1.10.32 van "de Finibus Bonorum et Malorum", geschreven door Cicero in 45 v.Chr.
"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?"
1914 vertaling door H. Rackham
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
"*" geeft vereiste velden aan
“Hallo, komen jullie met de kinderen naar ons feest op 17 mei in Gentbrugge? Gratis voor iedereen. Groetjes en welkom!” Zo maken we bij Kompanjon promotie voor onze activiteiten. Via Whatsapp versturen we de kleurrijke uitnodiging naar de gezinnen. Aanklampend werken hoef je niet ver te zoeken, zolang de boodschap maar positief, open en echt is.
Enkele weken geleden werd bovenstaand bericht gestuurd. Nog geen vijf minuten later hing Nihat aan de lijn. Vorig jaar werden zijn kinderen ondersteund door de studente Jade. Ze studeerde logopedie en kwam elke week tot bij het gezin gefietst. Nihat , zijn vrouw Esra, dochter Leyla, het zoontje Halit en een half dozijn katten woonden toen in Oostakker. Jade ging aan de slag met de kinderen en ze noemden haar ‘de juf van Kompanjon’. Dat klopte in het begin zeker. Zij leerde de kinderen lezen, rekenen en spellen. ‘De echte juf’ van Leyla maakte zich zorgen om het verlegen en stille kind in de klas. Jade merkte daar niet zo veel van, want in huis werd er steeds meer gebabbeld en gekletst. Soms was het moeizaam, met handen en voeten, maar de toon was altijd warm. Iedereen leerde Nederlands met en van elkaar. Jade zocht ook van alles uit: de zwemlessen, de Uitpas, de boerderijklassen,… Zo werd de “juf van Kompanjon” beetje bij beetje een vriendin van het gezin. De ouders waren haar ontzettend dankbaar en de kinderen waren dol op Jade.
Toen Layla jarig was, wilde ze Jade graag uitnodigen op haar verjaardagsfeestje. Het meisje bedacht dat ze maar beter een logeerbed voorzag, want Jade kwam altijd in de avond. Zo kwam het dat er een bed werd voorzien voor Jade. Logeren is er echter nooit van gekomen, maar feestjes zijn er wel geweest: thuis, in het buurtpark en bij Kompanjon. En altijd was het leuk!
Terug naar vader Nihat. Hij belde omdat ze allen graag naar het Kompanjonfeest willen komen. Het gezin woont ondertussen in Tienen. Het feest is een beetje ver, maar het is een uitstap voor het gezin. En mocht het voor Jade lukken om er ook bij te zijn, dan is geen feestje té ver!
Verhaal van Nihat Oztürk en Jade Ameel, opgetekend door Katelijne Béatse. Mei 2023.
“Hallo, komen jullie met de kinderen naar ons feest op 17 mei in Gentbrugge? Gratis voor iedereen. Groetjes en welkom!” Zo maken we bij Kompanjon promotie voor onze activiteiten. Via Whatsapp versturen we de kleurrijke uitnodiging naar de gezinnen. Aanklampend werken hoef je niet ver te zoeken, zolang de boodschap maar positief, open en echt is.
Ik had met Elisabeth en haar kinderen afgesproken om naar ‘De wereld van Kina’ te gaan. Ik vond het best spannend, want we hadden elkaar niet meer gezien sinds december. Ik wist dat een uitstap samen best druk zou worden en hoopte dat de kinderen en Elisabeth het leuk zouden vinden.
Dit schooljaar draaien we proef met een nieuw project: IN CANON. Kompanjon werkt al jaren in kwetsbare gezinnen met studenten en weet dat voor een leerling een extra zetje het verschil kan maken tussen slagen of niet slagen. Daarom slaan Kompanjon vzw en HTISA slaan de handen in elkaar met een echt onderwijsexperiment.
Ik heb vroeger hulp gekregen van studenten van Kompanjon. Ik was toen negen jaar oud en zat ik het derde leerjaar. De school was nieuw en het was moeilijk. Vooral rekenen was een probleem. Ik moest elke dag de tafels oefenen. Ik was vaak verdrietig, omdat ik mijn vrienden van mijn vroegere school miste.
Het is wel wat lastig om afscheid te nemen. De kinderen kijken week na week uit naar mijn komst.
Gek eigenlijk; we werken voor school, maken sommen en dictees en toch kijken ze er elke week naar uit. In het begin noemden ze me ‘juf Tine’ maar na elk bezoek was ik minder juf en werd ik meer ‘een maatje’
Freda is 12 jaar en zal binnenkort de overgang van basis- naar secundair onderwijs maken. Haar leerkrachten hebben er alle vertrouwen in dat ze in de A-stroom kan starten. Hoe en waar ze dat zal doen, zullen we de komende weken en maanden uitpluizen.
“Hallo, komen jullie met de kinderen naar ons feest op 17 mei in Gentbrugge? Gratis voor iedereen. Groetjes en welkom!” Zo maken we bij Kompanjon promotie voor onze activiteiten. Via Whatsapp versturen we de kleurrijke uitnodiging naar de gezinnen. Aanklampend werken hoef je niet ver te zoeken, zolang de boodschap maar positief, open en echt is.
Ik had met Elisabeth en haar kinderen afgesproken om naar ‘De wereld van Kina’ te gaan. Ik vond het best spannend, want we hadden elkaar niet meer gezien sinds december. Ik wist dat een uitstap samen best druk zou worden en hoopte dat de kinderen en Elisabeth het leuk zouden vinden.
Dit schooljaar draaien we proef met een nieuw project: IN CANON. Kompanjon werkt al jaren in kwetsbare gezinnen met studenten en weet dat voor een leerling een extra zetje het verschil kan maken tussen slagen of niet slagen. Daarom slaan Kompanjon vzw en HTISA slaan de handen in elkaar met een echt onderwijsexperiment.
Ik heb vroeger hulp gekregen van studenten van Kompanjon. Ik was toen negen jaar oud en zat ik het derde leerjaar. De school was nieuw en het was moeilijk. Vooral rekenen was een probleem. Ik moest elke dag de tafels oefenen. Ik was vaak verdrietig, omdat ik mijn vrienden van mijn vroegere school miste.
Het is wel wat lastig om afscheid te nemen. De kinderen kijken week na week uit naar mijn komst.
Gek eigenlijk; we werken voor school, maken sommen en dictees en toch kijken ze er elke week naar uit. In het begin noemden ze me ‘juf Tine’ maar na elk bezoek was ik minder juf en werd ik meer ‘een maatje’
Freda is 12 jaar en zal binnenkort de overgang van basis- naar secundair onderwijs maken. Haar leerkrachten hebben er alle vertrouwen in dat ze in de A-stroom kan starten. Hoe en waar ze dat zal doen, zullen we de komende weken en maanden uitpluizen.