"Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum."
Sectie 1.10.32 van "de Finibus Bonorum et Malorum", geschreven door Cicero in 45 v.Chr.
"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?"
1914 vertaling door H. Rackham
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
"*" geeft vereiste velden aan
“Ik herinner me dat het leuk was, dat ik oefende en knutselde met de studente die bij ons langskwam. Ik denk nog af en toe aan die keer dat de studente me meenam naar een circusvoorstelling. Dat vond ik prachtig!”
Farida (17) over de ondersteuning die ze als 10-jarige van Kompanjon kreeg
Al 15 jaar ondersteunt Kompanjon maatschappelijk kwetsbare kinderen en hun gezin. Hoe zou het ondertussen zijn met de gezinnen waar we járen geleden over de vloer kwamen? Samen met Farida (17) blikken we terug op haar ervaringen uit haar lagere schooltijd.
Farida is zeventien en zit in het vijfde jaar van het secundair onderwijs. Ze volgt humane wetenschappen en is nu een van de beste leerlingen van haar klas. Ze werkt ook veel. Dat is ze gewoon.
Als kind had ze het niet makkelijk op school. Haar gezin was nog niet lang in de stad en moest een paar keer verhuizen. Van een klein appartement naar een huurwoning, van een sociaal woonblok naar een grote sociale woning aan de stadsrand. Telkens moest Farida van school veranderen. Dat verwarde haar. Het bracht onzekerheid, zwakke resultaten en een jaar overzitten.
Marie weet nog hoe bang ze was “dat haar kind de trein zou missen”
Toen Farida tien jaar was, kreeg ze een jaar steun van Kompanjon. Ze herinnert zich dat het leuk was, dat ze oefende en knutselde met de studente die bij haar thuis langskwam. Ze denkt nog af en toe terug aan die keer dat de studente haar meenam naar een circusvoorstelling. Dat vond ze prachtig!
Toen ze nog met haar gezin in woontorens van Nieuw Gent woonde, wandelde Farida vaak met de studente mee naar de bushalte, zodat die niet alleen hoefde te wachten. Dat vonden ze allebei fijn.
De ouders van Farida herinneren zich zeer goed welk verschil Kompanjon voor hun dochter heeft gemaakt. Ze hadden veel zorgen en stress in die periode. Er hing Farida opnieuw een jaar zittenblijven boven het hoofd. Moeder Marie weet nog hoe bang ze was “dat haar kind de trein zou missen”. De steun van Kompanjon heeft ervoor gezorgd dat Farida de trein niet heeft gemist.
“Integendeel”, lacht vader Moussa. Hij herinnert zich een oudercontact waarin de zorgcoördinator zei dat ze op school niet goed begrepen hoe Farida het deed. Haar resultaten waren op korte tijd zoveel beter geworden. “Ze zijn gestegen als met een vliegtuig!” En Moussa toont met zijn hand hoe die punten toen de hoogte in gingen…
Farida is de oudste in een gezin met vijf kinderen. Ze vraagt zich af wat ze zal gaan studeren na het zesde jaar. “Iets in de sociale richting”, denkt ze. Ze voelt de verwachtingen van haar ouders, ze is de eerste in de rij en een voorbeeld voor haar zussen en broers. Zij kan de weg tonen, de trein nemen en zelfs het vliegtuig opstappen als ze dat wil.
Verhaal van Farida Moudi, Gent, april 2024
Benieuwd geworden naar Kompanjon?
Lees ook onze visie