"Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum."
Sectie 1.10.32 van "de Finibus Bonorum et Malorum", geschreven door Cicero in 45 v.Chr.
"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?"
1914 vertaling door H. Rackham
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
"*" geeft vereiste velden aan
“Altijd weer spannend, aan een voordeur staan en voor het eerst aanbellen. Hopend dat je op de goede bel hebt gedrukt, want lang niet overal kloppen de naambordjes.”
Kompanjon-coach Mariska over de kennismakingen met de nieuwe Kompanjongezinnen
Als Kompanjon-coach (professionele medewerker), gaat Mariska Storm bij het begin van elk semester kennismaken met de gezinnen die de komende maanden op onze begeleiding kunnen rekenen. Hier lees je hoe ze dat ervaart.
Deuren zwaaien open, meestal met de woorden “kom binnen”. Af en toe wordt een deur iets aarzelender opengedaan, of sta ik oog in oog met een hoopje kinderen die gewoon blij zijn dat er bezoek is. Soms blijft een deur ook dicht, wanneer een afspraak toch verkeerd begrepen of vergeten is, om welke reden ook.
Elke keer weer waan ik me – als vergevorderde huismus – in allerlei culturen. Ik word omringd met andere klanken, ruik verrukkelijke geuren, mag nieuwe smaken proeven. Ik reis doorheen Gent, ik ben op reis én voel me thuis.
“Ik word omringd met andere klanken, ruik verrukkelijke geuren, mag nieuwe smaken proeven. Ik reis doorheen Gent, ik ben op reis én voel me thuis.”
“Huisbezoekentijd” – noemen we dat bij Kompanjon. Het bezoeken van nieuwe gezinnen die op onze wachtlijst staan. Als beginnend coach was ik toch altijd wel nerveus om binnen te stappen bij onbekenden. Na 10 jaar zijn deze zenuwen er niet meer en kan ik volop ruimte nemen om mensen te Ontmoeten. Ik schrijf dit met een hoofdletter, omdat deze vorm van kennismaken dé ruggengraat is van Kompanjon.
De coaches nemen de tijd om naar mensen te luisteren. We gaan geen rijtje vragen af, we komen niet met een checklist aan, we komen niet controleren noch sanctioneren. We gaan langs en vragen: hoe gaat het met je? En de kinderen, hoe loopt het? Waar droom je van? Waar lopen jullie tegenaan? Waarmee kunnen wij helpen? Doordat we mensen in hun thuisomgeving Ontmoeten, ontrafelt het gesprek zich op een natuurlijke manier en wordt de connectie snel gemaakt.
Ik verbaas me telkens weer over de openheid. En het ontroert me zelfs, omdat de samenleving vaak hard, niet warm noch open is. Wat mij ook altijd raakt: hún interesse in mij. Hoe het met mij gaat, waar ik vandaan kom, of ik kinderen heb, of ik in Gent woon …?
“We komen niet controleren, gaan geen rijtje vragen af. We ontmoeten ouders en vragen: hoe gaat het met je?”
“Huisbezoekentijd” zorgt er ook voor dat ik besef hoe fijn het is om met collega´s samen te werken die er voor je staan, als je even je hart moet luchten. Tijdens de lunch op kantoor luisteren we naar elkaars verhalen. Soms zijn die schrijnend, over een gezin dat maar één leefruimte heeft en met zes personen moet slapen op de drie matrassen die tegen de muur staan geschoven. Vaak gaan ze gepaard met onmacht, over de woonsituaties van gezinnen bijvoorbeeld.
Vaak spreken we ook onze bewondering uit: dat een familie zo sterk aan elkaar kan hangen, dat er warmte en humor is ondanks de niet zo evidente leefomstandigheden. We lachen ook erg veel op kantoor, over grappige uitspraken van ‘onze’ kinderen, over al té enthousiaste huisdieren, over te straffe koffie, of over huiskamers die plots volstromen met familie en buren …
De laatste jaren ervaar ik dat de samenleving verhardt, mensen worden makkelijk tegen elkaar opgezet. Wanneer ik vroeger aan mijn vrienden vertelde over mijn werk, excuseerde ik me altijd met woorden als “sorry, ik ben een watje, maar de wereld zou mooier zijn als mensen elkaar wat vaker écht zouden Ontmoeten”.
Nu verontschuldig ik mij daar niet meer voor. Ik blijf die boodschap uitdragen!
Verhaal van Mariska Storm (oktober ’22), coach bij Kompanjon sinds 2012.